Abdul Mutalip Han 2 - Canın

eyyy günün güneşli bir sabahı uyanan kadın
görüldü o,yàrenine aşk_ı sevda ile sarıldığın
çaredir umuduna yàr deyip hayeline daldığın
kalıntısını taşır anılarınızın o,düş esiri yaptığın

iyi'den iyi'ye modası geçti,fırçasız tuallerin
düş deryalarına nehir oldu bütün hayellerin
birbaşka olur görüntüsü,sevimsiz tabloların
çoğunu dert sahibi eder,yüzü gülmez azların

lodos rüzgàrları yellesin taranan sarışın saçların
bekle dur o sevdiklerinden,kazsınlar diye mezarın
kırmızı karanfillerle süsleyecek belki de seni o,yarın
saatler kala ölümüne,bekle;eğilip öpecek seven,canın