Abdul Mutalip Han 2 - Anadır O,Ana

hep bu
rap rap rap
beyaz tozluklu postal sesleri,postal sesleri
kimi omuzunda,kimi boynunda taşır apoletleri
acı dolu gönüllere,dank.!diye vurur,kan balyozları
çıban başlı yaralar kanıyor,isyanda'dır içerdekileri

tufan'dır
sel'dir
deprem'dir işsizlik
yoksulluk
açlik
eteklerinde dolaşır hep emekçilerin
kuytu karanlık
ah bu sesler
ah bu sesler
var&ya...
bu seslerdir oyalar yoksul edilenlerin yaşamlarını
özgür ve bağımsız yarınların müjdecisi şafağı boğar o
karanlık
düzen katillerin
ihanetçilere dönmüs yüzünü zaman
an be an
adım adım
yürüyor güneşe koşan yiğit bedenlerin onlarca tabutları
gözyaşları kurumuş,
umutları kaf dağının ardına koyulmuş
peşine yürür tabutların
...inkàr
...ihanet
...teslimiyet dayatılanları

sessiz gecelerin kuytu karanlıklarına kimsesizlik'tir bürünmüş
postal seslerinin hışmına uğrar biçare yoksulların kalp atışları
göğüs kafesinin sessizliğine düşer yiğitlerin us taşıyan başları
vicdansızların ihanetleri ile alınır,yiğit yoldaşların vicdanlı ruhları
görür,süregelip susmayan o postal sesleri arasında kaybolanları
ihanet dolu seneryoları arasında kaybolur,direnenlerin kalp atışları

sırtını dağların yamaçlarına dayamış
köy
belde
kasaba
yer yer şehirleri de var
ve o
üstü toprak kerpiç evlerin bahçesinde
elinde bastonu'yle gözü yaşlı bekleyen kadınlar
yedirtilen aci hayat şamarının acılarını yüreğinde duyar yüzünde bin bir muhasebe
ezel ahir dile getirilmemiş o,doğacak çocuğa gebe
hesabi gorulmemis hesaplar uzerinde surdurulen hengeme
düşüncesizliğe vardırılır nerdeyse ihtiyar,genç,kadin,kiz,bebe
iki ellleri arasına aldığı çaresiz yiğit başlar doğacaklara gebe
okunur,ilkbahar nemi'ni bin-e çarpan nemli hüzün gözlerinde
hasret yüreklerinde
yaşar sanarsın ilk bakışta
içten içe kan kusan ızdırap
acı
emsali bulunmaz çileleri çekerlerken
duymak istemezsiniz gökyüzüne yükselen ağıtları
bir an olsun çıkarmaz akıllarında,oturup kalkarlarken
yitirdiği çocuklarını
torunlarını
ve o...
anıları
her an
her zaman
...sessiz
...sakin
ve bir o kadar da emin adımlarla
yanlarına yaklaşır çocuklarının yoldaşları
ve o'nun
ve onların sessiz ve sakin bakışları arasında
söz eden gözlerini okuyan canlardır ki,anlar
o
anaları...
göz degil
gözyaşı değil
koca bir yürektir derinden derine kan ağlar
çözülür yoldaşların
el
ayak
kol bağları
o'dur,o.!
ve gene o anadir,ki;
yüzü gülen
onuru
özgürlüğü
umudu o şafaktır en son dayanakları
ne denli zordur değil mi.?
olup bitenleri
izlerken kan aglayan analari
ve kaybolup giden o yiğitleri bedenleri görürken
hamam"delleği"etmezlerin kirli ellerinde peştemal ile havlu'ya çevrilen ülke...
ve o...
emekçi halkları....