Abdul Kadir Guner - Suçlu

Ben kendi çocuğuna
Uzaktan bile bakamayan
Bir babayım.
Beş yaşında terk ettiğim kızım,
Kimbilir ne nefretler
Büyüttü içinde
Benim için
Ya annem!
Bir trafik kazasında
Yitirdi yaşamını.
Tam hastahaneye varmışlardıki
Kapı önünde verdi son nefesini
Kanlı bir trafik kazasının ardından
Tam 3 saat sürmüştü
Hastahaneye varışları
Tıpkı Türk filimleri gibi.
Şimdi,
Kafamdaki yara izleri Saçlarımın sayısından
Az değildir saysanız.
Kalbura çevrilmiş yüreğim
Doğuştan vurgun yeniş değil
İlk vurgunu ruhlar aleminde
Yedim ben
Ve sonrası
Yaşam denen bu dünyada
Devam etti durmadan
Bir gün neşeli olmam
Sadece işaretçisiydi
Gelen belanın bir sonraki gün
Çocukluğuma ait tek hatıra
annemin acılarıydı bana
O zamanlar babamdı
Bütün bunların sorumlusu.
Şimdi ise ben babayım
Babamdan daha suçluyum