Abdül Kadir Azaklı - Yıne Dert Aldı Beni

Yıne dert aldı beni

Yine dert aldı beni-,dinleyin anlatayım.
Başımdan geçenleri-sirasıyle yazayım.

Çok şey geçti başımdan-hangisini yazayım.
Bir çoğunu unuttum-nereden başlayayım.

Tam onyedi yaşımda-gurbet ele ulaştım.
Güzelim türkiyemi-karış karış dolaştım.

İlk gurbete çıkışım-evden kaçarak başlar.
Nereye gitti diye-zavallı anam ağlar.

Köyden geldim rizeye-dolaştım meydenlerı.
Sordum nereden kalkar- gurbet arabaları.

Bindim bir otobüse- yollandım trabzona.
Dediler trabzondan- araba var samsuna.
Biraz gezdim dolaştım-trabzon çarşısına.
Akşam altıda bindim-samsun otobüsüna.

Samsunu gördüğümde-hem sevdim hem şaşırdım.
Samsun sokaklarında-saatlerce dolaştım.

Samsundan yavaş yavaş-yollandık ankaraya.
Benden selamlar olsun-hem ana hem babaya.

Dağlar ovalar aşıp -ulaştık ankaraya.
Vatanımdan ayrıldım-dağlar girdi araya....

Benim gençlik yıllarım -geçti şantıyelerde.
Gider çadır kurardık-- bilmediğim yerlerde.

Bu hikaye uzundur--burada kesiyorum.
Bunları okudukça--çok hüzünleniyorum.