Abdül Kadir Azaklı - Sanal Sevgiliye

Sanal sevgiliye

Bu gece hep sizi düşündüm,acaba nasılsınız diye.
Dedim kendi kendime,daha tanımadan bu sevgi niye.

Bu bir aşk midir hayır değil ya nedir böyle aşktanda öte.
Düşündüm ki bu sevgi,bizi hazırlar derin bir muhabbete.

Sız asıl bir kadın olmalısınız,yaşıyorsunuz çocüklarınızla.
Tek başınıza değilsiniz,teselli olun yeni dostlarınızla.

Galıba biz dost olacağız,aşktan ve sevgiliden çok ilerde.
İnşallah mutlu olursunuz,önünüzde olan bu uzun senelerde.

Sizinle dost olabilmek,bana bir şeref olsa gerek.
Sizinle bir muhabbete ve sevgiye,razı olurum severek.
Ben sizi görmedim,sizde beni görmediniz elbet.
Kalb gözümle görüyorum sizi,öocuklarınızla ederken muhabbet

Arada bir telefonla konuşabilsek,nasıl olurdu bilmem.
Birazda korkuyorum,çok etkilenirimde terk edemem.

Ben kimseyi terk edemem,bu bana Allah'ı terk etmek gibi,
Sizinle yazışmak ve söhpet,zevk veriyor bana ibadet gibi.

Inanın son satırları yazarken,gözlerim yaşla doldu.
Dedim ya rabbim af et beni,içimde kattıyyen kötülük yoktu.

Ağlıyorum Derya ağlıyorum,Allah yanımdadır.
Sende ağla ne olur,ağlamak seninde gönlündedir