Abdül Kadir Azaklı - Saçımı Okşa Annem.

Saçımı okşa annem.

Anne olmak insana bir ödül olsa gerek.
Anneler evladını severler isteyerek.
Suçları olsa bile geçerler görmeyerek.
Evlatların suçları anneye hoş görünür.
Evlat ayağa kalkar anne yerde sürünür.

Annelerin değeri bilinmez bilinemez.
Hiç kimse sevdiğini anne gibi sevemez.
Annenin verdiğini hiçbir ödül veremez.
Sevgili anneciğim değerini bilmedim.
Bana verdiklerini ben sana veremedim.

Beni af et ne olur sana kurban olayım.
İçim deki hasretle boynuna sarılayım. Uzakta ağlayamam yanında ağlayayım.
Dizlerine yatayım saçımı okşa annem.
Sensiz olamıyorum beni bağışla annem

Seni üzmüşüm elbet gençlik hatası farz et.
Ne yapmamı istersen sadece benden arz et.
Çok özür diliyorum suçum varsa da af et.
Seni çok seviyorum kalbimin taa içinden.
Şimdi uzakta kaldım sesinden nefesinden.

Anneciğim üzülme yine kavuşacağız.
Zamanı geldiğinde beraber olacağız.
Boynuna sarılarak hasret çıkaracağız.
Sabırla bekleyelim sabrın sonu selamet.
Başka yerde aramam sevgidedir keramet.