Abdil Yıldırım - Davran Gönül

DAVRAN GÖNÜL

Sönmeye yüz tuttu gençlik ateşi,
Gafil gönül, neye güveniyorsun.
Gûruba yaklaştı ömür güneşi,
Kızıl ufuklara şafak diyorsun.

İki fare gibi gece ve gündüz,
Kemirdikçe aşınıyor ömrümüz,
İlkbahar, yaz geçti, mevsim şimdi güz,
Sayılı günleri tüketiyorsun.

Fani dünya cazip geldi, aldandı,
Hazır lezzetlerin zevkine daldın,
Kervan uzaklaştı, geride kaldın,
Davran gönül, daha ne bekliyorsun