Unuttum artık nefes almayı,
Güzel hayallerimi fahişe şarkılara sattım.
Kimsesiz kaldım sonucunda,
Bir omzumu dayayıp yaslayamadım başımı
yanımda olmayan anneme,
bir gölgesini hissedemedim, sarılıp boynuna usulca.
Erkekçe oturamadım olmayan babamın yanına.
Sustum,
Suçlu benmişim gibi sustum.
Suçum ise inanmak
Cezam sevmekti kısaca…
2Bin6 Kasım 11
c u m a r t e s i
Yeşilköy & İSTANBUL