Ey hayat!
Ne yolardan geçmişiz,
Seninle ne mücadeleler vermişiz.
Bir bakmışım gözlerimi açtığım
Çivril'in Irgıllı topraklarındayım,
Bir varmışım Ege'nin Denizli iline,
Her zaman mücadelem olmuş, seninle.
Anamdan, babamdan, ablamdan öğrenmişim…
Yaşıtlarımın oyuncak oynadığı zamanlarda
Ekmek kavgası yapmışım sokaklarda,
Okumak istemişim her şeye rağmen,
Okumaya çalışmışım.
Zaman geçmiş,
Sevenler gitmiş,
Sevilenler bitmiş,
Sen kopmamışsın yakamdan, terk etmemişsin beni,
Ama beni,
gelen tüm acılara rağmen
yıldıramamışsın dürüstlüğümden,
karekterimden,
sevgimden.
Gençliğimi bulmuşum Isparta'nın soğuk ovalarında,
Orda da yılmamışım eğitimime devam etmişim,
Sonra;
Bir bakmışım Kocaeli Karamürseldeyim,
Bir bakmışım İzmir Gaziemir,
Bir bakmışım Ankara Beytepe,
Hedeflerim, çabalarım…
Oldu demişim,
Hayallerim, umutlarım
Emeklerim, çabalarım gerçekleşiyor.
Ama, aması işte olmamış
Hep aması olmuş yanında…
her şeye rağmen,
tüm çabalara rağmen
önünü yine kapatmış o hayat.
İşte bu hayat ki;
Çırılçıplak,
Kimsesiz,
Bu gencin önünü yine kapatmış.
Yine boynu bükük döndürmüş.
Kızmış ama yılmamış.
Yemin etmiş hedefleri için;
Bir Yüce Allah varmış arkasında dağ gibi
Bir de
Kendisi…