Abdil Işık - Lal

Kitabelere düşmüş
bütün sorguların
Diblere bastırılmış,
tüm söylemlerin,avunurken
Bulut soylu masallar ile,
yanıbaşına
çöreklenir hasret iklimi,
Nuh'tan kalma tufanın döşünde,
Nafileydi son nefes son çığlık
………………………………………………………….
Gözlerimin kuytusundasın şimdi,
ürkek bir şiirin
yazılmamış son mısrasın da
üşüyen karanfillere inat,
ellerini ovuşturuyor zaman
çekilmiş hasretin
yansımasında kalmış,
yorgun rüzgarlar savruluyor asumandan,
Unutma….
Kaç evvel zaman yoksunu,
hülyada daldım sensizliğin
Sınır tanımaz yaralarına
Susarsın
unutma..
………………………………………….. En gizde kalmış
masallardan anlat bana,
Bir yolcuya eşlik etmekten
Başka bir şey değildi aşk cümlesi kurulurken
Üşüdüğün vakit tutuştur ellerini
Dolunay gölgesi vursun üstümüze
Ve Söndürme ateşimizi yalvarıyorum
söndürme
bilmek istersin belki yörüngesi
sen olan umudumun
İlk bahar çığlıyla üşüdüğünü
…………………………………………………………………

Zaman sustuğu an
Zemheri gecelerin zır deli şafaklarını
Şiirle ıslatan gün görmemiş hayallerim var
Benim
Kurşuni sözler aşkına
Vur alnının ortasından
Hazanın
Ayın şavkının
Hatırlamasın gökyüzü,
Kervani kuşlar dirilsin
Fısıldasın yıldızların kulağına
Belkisın tahtının yıkıldığını,