Abdil Işık - Gel

Sessiz bir çığlık büyüyor içimde kendini dağlıyor bütün dönüşlere sürgün edilmiş bir yanılgının yangınında ,tarihi tarumar coğrafyamda adressiz satırlar doğuruyor yüreğim,sahipsiz iklimler inadına,geceler büyütüyorum yıldızlara asıyorum hüznün goncasını tarifi imkansız acılarla suluyorum sol yanımı,
Gel….

,üryan bir sarhoşluk olsun veda,
Bir eşkıya çığlığında
Yitirilmiş umudun goncası açsın
Kör düğüm olmuş gün inadına,
özgür iklimlerde yanan suskunluğumuz,
…adına

Öpsün avuçlarını
ışıksız yürekte
ziyan olan aş(k) ..
kutsanmış yalnızlığın
körpe dudağına
zemzem olsun gelişin,