Abdil Burhaneddin Akkaya - İlknur'um, İlk Nurum

Medeniyet denen kirlenmişliğin tam ortasında
Adını İlknur koyduk bebeğim.
İlk nurumuzsun diye değil…
Cehalet bulutlarının dimağları kararttığı,
Günahların sevapları çepeçevre sardığı,
İdeallerin gazete köşelerinde kaldığı,
Ahir zamanın tüm alametlerinin sıradan sayıldığı bu devirde
Nurun ile bu devranı değiştiresin diye…

Şimdi iki yaşındasın, büyüyeceksin,
Helal ile beslenecek, iman ile güzelleşeceksin,
Dimağında ilim, kalbinde sevgi filizlenecek,
Yepyeni fetihler yapacaksın gönüllerde,
Adımladığın her toprağı, vatan bileceksin,
Yesevi ırmağında yunacak, Yunus'ta pişeceksin,
Tevazu silahın olacak, ülkün yoldaşın,
Yılmayacak, yıkılmayacak, korkmayacaksın. Evvel ALLAH deyip, yola çıkacaksın.
Hakkı, hak edene vermek için,
Yarım bıraktığımız ne varsa tamam etmek için,
Gül Nebiye ümmet olmak için,
Âleme nizam vermek için,
Yorulmaksızın çalışacaksın.

Medeniyet denen kirlenmişliğin tam ortasında,
Adını İlknur koyduk bebeğim.
İlk nurumuzsun diye değil...
Çirkinin güzel, haramın helâl sayıldığı,
Pazarlarda üç kuruşa hayatların satıldığı,
Adaletin sadece sözlüklerde kaldığı,
Ahir zamanın tüm alametlerinin aşikâr olduğu bu devirde
Nurun ile bu devranı değiştiresin diye…

Pisa&İtalya Aralık 2007