Abdil Burhaneddin Akkaya - Çakıl Taşı

hiç esmemiş bir rüzgârın nefesine,
yazmak yenilerden birkaç kayıt dışı söz.
ve olmak 'çakıl taşı” hükmünde,
gediğe konmak için çırpınan bir öz.

eskilerden bir tını yinelenirken sinede,
manaya yelken açmalı bir çift göz.
ve yeşermek nevbahara hasret gönülde,
nâr-ı aşka umut vermeli yeni bir köz.

ve 'sır” mahpusken gecenin zifirinde,
vuslat, gözyaşında sükûta verilmiş söz.
savrulmuşsa vicdanlar günahların ellerinde, şems-i hakikat şuasıyla yanmalı öz,

ülfet gaflete yâr olmuşken âlem-i hüzünde,
perdeler ardı sıra görebilmeli küçücük bir göz.
ve uyanırken kalpler, ölümün yüreğinde,
aşk ile suyu yakmalı bir garip köz.

hiç esmemiş bir rüzgârın nefesine,
yazmak yenilerden birkaç kayıt dışı söz.
ve olmak 'çakıl taşı” hükmünde,
gediğe konmak için çırpınan bir öz.

Afyonkarahisar 2009