Abdil Burhaneddin Akkaya - Bir Şey Unuttum, Bir Şeyi Unuttum

Bir şey unuttum, bir şeyi unuttum
Aklıma geldikçe utanırım

Ne vakit yokluğu konuşulsa,
Yer kürenin ayak basılan bir yerinde,
Bağrıma karabasanlar oturur, sıkılırım.
Bir şey unuttum, bir şeyi unuttum
Aklıma geldikçe utanırım

Yıllar ardı sıra günahlarımı taşımakta,
Sırtına umutlar yüklü zaman ağlamakta,
Anlamını yitirmiş aynalar karşısında,
Bir şey unuttum, bir şeyi unuttum
Aklıma geldikçe utanırım

Dimağımda bu kaçıncı savaş kaybettiğim?
Gülmeye hasret yüzümde bu kaçıncı gözyaşı?
Bu kaçıncı unutmuşluğum zamana karşı?
Bir şey unuttum, bir şeyi unuttum
Aklıma geldikçe utanırım

Kahır yüklü bulutlar gölgeleri ıslatıyor,
Lisan halimi her dem noksan anlatıyor. Ruhumda şems guruba kapanıyor.
Bir şey unuttum, bir şeyi unuttum
Aklıma geldikçe utanırım

Nerdesin isyanımı dillendiren sükut?
Ben renklerin kaybolduğu yerdeyim,
Geleceğin anı tebessümle beklemekteyim.
Bir şey unuttum, bir şeyi unuttum
Aklıma geldikçe utanırım

Kırıkları dört yanda yüreğimin,
Aykırı benliğimde şarkıları nefsimin,
Raks eden kelimeleri sarmış şiirlerim.
Bir şey unuttum, bir şeyi unuttum
Aklıma geldikçe utanırım

köşe başlarında titreten korkular nöbette,
Eskiye ait ne varsa silinip gitmekte
Sanırım, sıra artık bana gelmekte
Bir şey unuttum, bir şeyi unuttum
Aklıma geldikçe utanırım

Abdil Burhaneddin AKKAYA