Abdil Burhaneddin Akkaya - Bil Ki Seni Düşlüyorum

Eski sahilde eskimemiş bir bardak çay yudumlanıyorsa
Unutulmamışlardan bir şarkı uzaklardan selamlıyorsa
İhtişamıyla ay dalgın gözleri kaplıyorsa

Bil ki seni düşlüyorum

Kelimeler şairlerin gözyaşlarındaysa
İçlerinde çığlıkları yüreğin, duyuluyorsa
Kâğıt, kalemde vuslatı soruyorsa

Bil ki seni düşlüyorum

Yanardöner yıldızların semada dansında
Kepenk kapatmış aşkların ara sokaklarında
Firari hislerin ayak sesleri arasında

Bil ki seni düşlüyorum

Yalnızlığı söyleyecek kimse yoksa Boğazın karanlık sularında aksim duruyorsa
Her gecede boynum biraz daha bükülüyorsa

Bil ki seni düşlüyorum

Bahçelere isyan kokulu çiçekler deriliyorsa
İnsan, tütün misali her nefeste eriyorsa
Kalpler yeniden sevmeye korkuyorsa

Bil ki seni düşlüyorum

Tüm ümitler karanlıkta, yarınlar kayıpsa
Zaman mekâna, mekân zamana ağlıyorsa
Ömür yaşanmışlarda tükeniyorsa

Bil ki seni düşlüyorum

İstanbul 1996