Abdallah Korkmaz - Üşürüm

Vakitlerden bir ekim sabahıdır,
Dışarıda ayaz,
Titrer ürkek serçeler,
Ve kar bembeyaz,
Örter sessiz sessiz sokaklarımı...

Ben üşürüm,
Soğuktan değil,
Ve bir gün daha yalnız başlar,
Yalnızlıktan değil,
Sensizlikten üşürüm…

Penceremde hasretin buğusu
Tüter dudağımdan,
Efkarın dumanı.

Unuturum hayalini,
Adını unuturum…
Dışarıda yavaş yavaş yağan kar,
Erisin istemem, süremem elimi…