Abbas Yurt - Meçhul

Ben gülüşümü karanlıga salıverdim.
Ben severken yüregime yenik düştüm.
Ben unutulmaz ayrılıklar yaşadım.
Bir gece vardır ya
Sabah asla olmayacak gibi gelir
İşte o gecelerden birinde
Yitirdim benligimi sevgimi
Üşüyor ellerim
Titriyor bu yaralı yüregim
Çok erken kaybettim çocuklugumu
Çok şey istemiyorum ki
Horoz şekerim olsun ve
Ve durmaksızın gülüşlerim
Yusuf'un kuyusundaydım
Mevlananın o büyüleyici dönüşünde
Bir sahilde kenarındaydım.
Bir yangındım sevenin yüreginde Bir gözyaşıydım gözlerden dökülen
Bir umuttum umutsuzluga ragmen
Bir adım kalmadı bile geriye
Bütün kırık hatlarım
Duruyor şimdi ya bir köşede
Ben kaybettim sevdigimi
Ellerin oldugunu duyunca
Ben kaybettim yagmurda
Evet yagmurda buldugum gülüşü
Ben geceyi gündüz yapan
Hasretleri yüregine eken
Ayrılıkla aynı sokakta oturan
Ve bugulu camlardan sokaga bakan
Arka cebinde kefenini taşıyan
Bir garip sevda yıkıntısıyım
Ben meçhul'üm
Karanlıgın son yolcusu.....