Abbas Yurt - Gönül Dostu

Bir gönül dostunun selamın aldım,
Yüreğin resmedip seyrine daldım,
Muhteşem tabloymuş ben hayran kaldım,
Gönül bahçesinden gül verdi bana.

Öyle bir tablo ki yürek okuyor,
İlmeğini atmış sevgi dokuyor,
Sanki buram buram dostluk kokuyor,
Gönül dostluğundan el verdi bana.

Renklerinde gizli derin bir mana,
Meltem olup eser nice limana, Rastlamak mümkün mü böyle insana,
Gönül sarayından yol verdi bana.

Her bir karesinde pişerek yandım,
Berrak pınarından içerek kandım,
Tadına doymayıp ekmeğim bandım,
Gönül sofrasından bal verdi bana.
25.02.2007
Abbas YURT

(Türkü olarak kendim tarafından bestelenmiştir.)