Abbas Yurt - Can Kardeşlerim

Nasıl anlatayım kardeşlerimi,
Herbiri yürekte bir hal gibidir.
Yüzerken kaybetsem yürek ferimi,
Hep tutunacağım bir sal gibidir.

Ayın ondördüne benzer Kelime,
Yaban ortasında bir gül gibidir.
Bakışları nağme olur telime,
Dumansız közlenmiş bir kül gibidir.

Geçmiş çemberinde feleğin Sevim,
Rüzgarda savrulan bir dal gibidir.
Kapıda görünse şenlendir evim,
Gönül sofrasında bir bal gibidir.

Dünyanın malına meyletmez Malik,
Evin girişinde bir hol gibidir. Çakır gözlerinde eritir çelik,
Bitip tükenmeyen bir yol gibidir.

Aile denince akılda Recep,
Kolleksiyondaki bir pul gibidir.
Öyle tezcanlı ki ne etsek acep?
Sorguya çekilen bir kul gibidir.

Yaşıyor kendince hayat Muharrem,
Sanki içimizde bir el gibidir.
Tam delikanlıdır zatı muhterem,
Her an kırılacak bir tel gibidir.

Kul Abbas sizlerle çağlayıp coşan,
Mısır deltasında bir Nil gibidir.
Sizleri görünce coşup konuşan,
Sustururlamayan bir dil gibidir.