Abbas Şahin - Öylesine Bir Şiir

İnsanların kirli yüzlerine baktıkkça uğulduyor beynim
Gözlerine bakıyorum,
o anlamsız,o boş gözlerine.
Bana bakarken sanki arkamdaki duvarı görüyorlar
Öylesine boş,öylesine anlamsız insanlar...

Etrafıma bir bakıyorum,kir,pas,çöp...
Yüreğimde kara noktalar oluşuyor her bakışımda.
Gözlerim acıyor baktıkça,
o yaşlı gözlerim
Öylesine boş,öylesine anlamsız etrafım...

Dünyada hergün acı çeken milyonları düşünüyorum.
Gencecik gözlerinde çiğ birikmiş masum çocukları,
Çocukların elindeki eksik ekmek parasını,
Paranın üzerindeki `büyük devlet adamı(!)` resimlerini...
Öylesine boş,öylesine anlamsız tüm dünya...
Ve aynada kendime bakıyorum nihayet.
Karanlıkların ortasındaki bembeyaz yüzümü görüyorum
Başka yüzleri aydınlatamadığımı görünce kahroluyorum
Gözlerim doluyor,ağlıyorum karanlığın ortasında,
Öylesine boş,öylesine anlamsız gözlerim...


`Bağlantılı olarak...`
GÖZLERİM

Gözlerim,
Eskisi gibi neşe saçmıyor artık.
Ağlıyor gözlerim,
Ağlıyor gözlerim,
Gözlerim,
Ağlıyor...