Abbas Paksoy - Şeytan Geliyor

Bir insan, birine merhaba dese,
Birisi bakarken, birisi yese,
Birinde, parayla doluysa kese.
Ona doğru koşup, şeytan geliyor.

Bir kadınla, bir erkek, yalnız kalsa,
Gözleri kayıpta, birbirine dalsa,
Ortalıkta, biraz müsait olsa,
İşi düzmek için, şeytan geliyor.

Kendini sevene, fazla bulaşır.
Her zaman, aralarında dolaşır.
Aynı anda, tüm cihana ulaşır.
Baksan da göremen, şeytan geliyor.

Bir laf duysak, saklamayıp satarız.
Birin üstüne, bin daha katarız.
Kabahati de, şeytana atarız.
Çünkü, peşimizden, şeytan geliyor.

İşimize gelirse, çok kibarız.
Dünya'nın, her bir yerinden haberiz.
Kâinatta, bizden başka yok, farız.
Bil ki, başımızdan, şeytan geliyor.

Allah, fırsat vermesin, bir kuluna.
Muhtaç etmesin, kulun bir puluna. Zarar gelirse, kulun bir çuluna,
Bak ki, bir kıyından, şeytan geliyor.

Cahillerde, her zaman nizah olur.
Ehil kişi gelir, ortayı bulur.
Fitnelerde bitmez, kibirle, gurur.
İçimize girmiş, şeytan geliyor.

İnsanları, doğur yoldan şaşırır.
Haramı, helal, diyerek aşırır.
Ocaktaki, yemekleri taşırır.
Köze alev olmuş, şeytan geliyor.

Görünmeden, taşı düşürür başına.
Şeytanı arama, boşu boşuna.
Bazı geceler, gideriz hoşuna.
İlla, ters zamanda, şeytan geliyor.

Tarif etmek, mümkün değil, şeytanı.
Bir defa olsun, gören var mı hanı.
Kıyamet kopsa bile, çıkmaz canı.
Cennet'ten kovulmuş, şeytan geliyor.

Paksoy'um, kafayı şeytana taktı.
Gözünü, dört açıp, etrafa baktı.
Kafam manzarayı, yenice çaktı.
Nefsimize girmiş, şeytan geliyor.