Abbas Paksoy - Şehit Anası

Canından bir can verdi, bu vatana.
Mezar deyip geçme, orda yatana.
Sor hele, onu doğuran sultana.
Vatanın anası, şehit anası! .

Bir gül koklamamıştı, daha gülü.
Bir kurşunla devirdi, kahpe dölü.
O, bir şehittir, sanma kine ölü.
Vatanın balası, şehit anası! .

Gencecikti, fidan gibi yavrusu.
Şerefsizler, kurdular ona pusu.
Kimler savunuyor, bu namussuzu.
Vatanın lalesi, şehit anası! .

Ağlamaktan kurudu, gözyaşları.
Bağrına bastı, yosunlu taşları. Haber getiriyor, seher kuşları.
Vatanın çilesi, şehit anası! .

Oğlum diye, al bayrağa sarıldı.
Ağlama diye, kendine darıldı.
Çığlığından, gökler-arşlar yarıldı.
Vatanın kölesi, şehit anası!

Boşuna ileri, geri gitmeyin.
Oğlunu hatırlatıp, incitmeyin.
Saygıda, sakın bir kusur etmeyin.
Vatanın âlâsı, şehit anası! .

PAKSOY, hürmet etmekten, sıkılmadı.
Hain anası diye, bakılmadı.
Ayakta dimdik durdu, yıkılmadı.
Vatanın kalesi, şehit anası! .