Abbas Paksoy - Kül Oldu

Mürvet görmedim, sevdiğimden.
Önce sel oldu, sonra yel oldu.
Tutup saramadım, evdiğim'den.
Önce bal oldu, sonra kıl oldu.

Bir tat alamadım, gevdiğimden.
Önce can oldu, sonra cin oldu.
Bir şey anlamadım, yiydiğim'den.
Önce ar oldu, sonra şer oldu.

Sevdiğime, asla doyamadım.
Önce yol oldu, sonra çöl oldu.
Paksoy'umu, sevdi sayamadım.
Önce kor oldu, sonra kül oldu.