Abbas Paksoy - Anlamadım Kadınları

Ana'mın ana'sına, ebe dedim.
Baba'mın ana'sına, nine dedim.
Beni doğurana da, ana dedim.
Anlamadım gitti, şu kadınları.

Ana'mın bacı'sına, teyze dedim.
Baba'mın bacı'sına, hala dedim.
Ana'mdan doğana da, bacı dedim.
Anlamadım gitti, şu kadınları.

Beden'imden doğana, kız'ım dedim.
Kız'ımdan doğana, kuzum dedim.
Bacı'mdan doğana da, bizim dedim.
Anlamadım gitti, şu kadınları.

Elin kız'ını alıp, eyledim hanım.
Cebimde para varsa, dedi can'ım.
Hizmet ede, ede, kurudu kan'ım.
Anlamadım gitti, şu kadınları.

Çalışırım amma, kusurum bitmez.
Günlük kazancım, ihtiyaca yetmez.
Bir günde, kendi kalkıp işe gitmez.
Anlamadım gitti, şu kadınları.

Ev'de kadı gibi, rahat oturur.
Yemek isten, dedi kodu getirir. Adam aklını, o zaman yitirir.
Anlamadım gitti, şu kadınları.

Elbise'nin, eskisini göremem.
Yeni almasına, anlam veremem.
Bin kadın alsam, murada eremem.
Anlamadım gitti, şu kadınları.

Şerlisi'nin üstüne, şer tanımam.
Kirlisi'nin üstüne, kir tanımam.
Sırlısı'nın, üstüne, sır tanımam.
Anlamadım gitti, şu kadınları.

Bu söz'lerim, anlayana az gelir.
Dünya yıkılsa, kadına vız gelir.
Her konuşması, insana köz gelir.
Anlamadım gitti, şu kadınları.

Allah yaratmış, ne diyeyim ona.
Hemencik kanarlar, altın gerdan'a.
Bu kadar, ip, ucu vereyim sana.
Anlamadım gitti, şu kadınları.

Paksoy'um söylüyor, kendi kendine.
Sakın ha, bir taş atmayın bendi'ne.
İndirir yerin, zembili indine.
Anlamadım gitti, şu kadınlar.