Abbas Özden - Bekleyiş

Güneş, bağlayıp gözlerimi
..............................- bir akşam üstü,
Alıp götürdü umutlarımı.
Sensizliğin korkusunu gömdü içime.
Ve hüzün bıraktı,
..............- sevdadan yana.
Ama elbet,
Bir seher vaktinin kan kızıllığında,
Henüz uykudayken çiçekler,
Yeniden çözülecek göz bağlarım.
O zaman haykıracağım hayasızca.
Üstüne üstüne gidip,
.................... - yeneceğim tüm korkularımı.
Güneş olacak bitmeyen kaynağı,
................................................- umudumun.......