Abbas Özden - Başkent Kaldırımları

Başkent kaldırımlarında
.............................- bir çocuk,
Kara – kuru bedeni,
Ayağı çıplak
............. - karnı aç.
Sorsan bilmez adını.
Ne topaç çevirdi ömründe,
Nede bilir, sıcak lokma tadını.

İmrenerek baktı geçen köpeğe,
Tüyleri parlak,
............... - bakımlı,
Bir iç çekti ardından, Yanağında bir damla yaş,
Bakışı ürkek,
..............- sesi titrek,

Sonra dönüp baktı yüzüme,
Utancımdan boynum eğik,
Yüreğimde bir sancı.

Zaman durdu,
Hafızam kayıp,
Ya geçmişte kalsaydı,
Ya da hiç yaşanmasaydı bu ayıp...