Abantlı Atahan Çakır - Yalnızlık

Koyu karanlık gölgesindeyim yalnızlığın
Dokunsalar tepeden tırnağa ıslanacağım
Acısı böylesi sıkar mıymış insanı
Biraz daha sıksa boğulacağım.

Kim bilebilir bu yalnızlığın gücünü kuvvetini
Alıp götürür insanı boğup öldüreceği yere
Çabalasan da nafile asla yetmez gücün
Çaresiz boyun eğersin sonunda o ejdere.

Ölmekse başka bir yalnızlıktır kör çukurlarda
Ne kefenin yardımcıdır, ne de üzerindeki toprak
Kimseye 'derdim şu' diyemezsin, dinlemezler
Sırf ağlamaya yeter gücün, sağnak sağnak.