A Yuksel Şanlıer - Yalnızlığım

Derin bir kuyu gibidir, içimi burkan yalnızlığım,
Dağlarda kayalıklarda, yankı yapan sesler gibidir,
Her rüzgarın ıslığıdır,sık ormanın derinliğidir,
Haz gibidir yar gibidir,dolar ruhuma yalnızlığım.

Arkadaştır gece gündüz, sarar ruhumu yalnızlığım,
Gölgem gibi dolaşırdır, huysuz bedende sırnaşırdır,
Kovsam bile gitmezdir de, her şeylerime karışırdır,
Gece gündüz o yanımda gezer dururdur yalnızlığım.

Her anımı hatırlatıp her gece yanımda yatarken,
Okur durur hayatımı, tavana bakıp satır,satır, Uykuya dalacak olsam,vurur bana her an bin satır,
Bırakmaz ki yalnızlığım, geceleri bile uyurken.

Nere gitsem yanımdadır,damarlarımda kanımdadır,
Yalnızlığım yol hanımdır, oturunca çöker yanıma,
O bana bakar ben ona, yakar durur girer kanıma,
Ruhumu teslim alandır,can çıkmayan hayatımdadır.

Yalnızlığım arkadaşken, gece gündüz de sırdaşımken,
Yalnızlığım dostum olur, o vaz geçilmez aşkım olur,
Bana ne gerek arkadaş, çünkü yalnızlık bende solur,
Ben bıraksam o bırakmaz, gölgem ve arkadaşımken.