1-
Her kim ki yalancı, sözde durmaz,
Yaklaşma sakın, yalancı gül de verse,
Her kim ki, sever hem de kırmaz,
Hiç kaçma sakın, zehir de verse.
2-
Allah' diye, yalvaran cihandan,
Doğmuşsa güneş, ne mutlu ey can,
Çıkmışsa, gönül; Karanlığından,
Gönlünde güneş doğar, Hüdandan.
3-
Ahretle kulun, yolunda köprü,
Çeçmek se, hazanda zor düşersin,
Allah de, de, düşme ince köprü,
Olmaz deme, bil ki çok çekersin.
4-
Her kim ‘ki, sabah namaz kılarsa,
Cennet deki bağda, gül dererdir,
Her kim' ki sabah, yatar kalırsa,
Hep der-t- ile belki kor dereredir.
5-
Allah diyerek, yanar durursan,
Aşk varsa gönülde, durma söyle,
Aşk yoksa gönülde gül de yolsan,
Vaz geç de, hazan gününde söyle.
Mef‘ûlü & Mefâ‘ilün & Fe‘ûlün
A.Yüksel Şanlıer
6 Temmuz 2008-07-06