Sevmem hiç geceleri,
ne dost kalır ne konuşacak biri,
dağılır her biri,benim gibi,
karanlığa teslim eder gündüzleri,
seslerin, olduğu her yerleri.
Bir hüzün çöker üstüme,
yalnızlık dost olmaz derdime,
dökülür bir,bir anılar ütüme,
gündüzden kalma gözlerine,
sevmem,yalnızlığa
beni terk eden geceleri.
Bir efkar basar,çıkarsın dışarı,
hava almak,rahatlamak istersin,
gök yüzüne bakarsın,
an gelir yıldızlara mehtaba ağlarsın,
yutkunursun için,için
bir türkü tutturmak gelir içinden,
bir sigara içmek gelir,
mırıldanmak,ay ışığında,
başlarsın, bir türkü mırıldanmaya,
ağlarsın türküye,unutulmayan anılara
yalnızlığı,hasreti geçmişi hatırlayıp,
yıldızlar şahit olur,yaşlarıma,
sana bakar,bana bakar,
geçmişimi hatırlatıp.
Ağlatır,ağlatır süzülür yaşlar yanaklara.
İşte bunun için sevmiyorum,
o ıssız kimsesiz karanlık geceleri,
akşamları,karanlıkları,
hep efkar basar, hatırlatır dostları yaşanmışları,
ağlatır hüzün verir,
yalnızlık çöker geceleri,
geçmişleri,hatıraları,
canlandırır,sevmem,sevmem,
bar eğlence yeri de olsa,
neon lambaları da yansa sevmem,
dostlarımı benden ayıran,
derdimi paylaştığım dostları çalan,
eski dostları hatırlatan,
hele ki karanlık ve yalnız olduğum,
geceleri sevmem işte,
sevmem geceleri,
hele ki yalnız bırakanı.