A Yuksel Şanlıer - Sevmedim Güzü

Esmeye başladı,yine çılgın güz rügarları,
Yapraklar önünde, süpürür dururdur yolları,
Sarardı yapraklar, döker rüzgar yaprakları,
İnsan doldurmakta,yavaş,yavaş mezarlıkları.

Canlar kaybolmakta,pek çok hüzün olmakta,
Selalar çoğalmakta, aç kara toprak doymakta,
Kimi ağlamakta,kimi bağ bozmuş toplamakta,
Durmadan eserdir,dertler veren güz rügarları.

Hangi güz sevilir,güzde ölümler çileler gelir,
Hasat bol da olsa,en çok dertler güzden gelir,
Yalnız elma armut sanma,çok kez helva yenir,
Mevlütler okunur,ölene şehitlere dualar edilir.

İşte yine geldi güz, kim bilir kimler ağlayacak,
Kimler hasta olup, kimlerin al yüzleri solacak,
Kim vuslata erip,kim sorguda el pençe duracak,
Tanrı'm af et ama,sevemedim güzü ılık da olsa.