A Yuksel Şanlıer - Sevdalısıyım O İstisna Yerin

-I-
Bir yer vardı,çok eskiden,
Dertlerimi döktüğüm,anılarımı paylaştığım,
Akşam vakti ufku güneşin batışını seyredip huzur kucakladığım,
Gece vakti olunca, mehtap' ına doyamadığım,
Doya,doya mehtaba bakıp içimi boşaltıp ağladığım,
Yıldızlarla dolunayla dertleştiğim,
Sabahları,güneşin denizden doğuşunu izlediğim,
Bir yer vardı çok önceden bir yer,
Bir yer ki,burası,
bir koy, bir deniz kenarı bir orman sevdam,
Çam kokan, yosun kokan,huzur kokan,
İşte bu yerdi, beni huzura kavuşturan,sevdamla buluşturan,
Acılarımı,sevdalarımı hayal edip paylaştığım,
Havasını soluyup, gecelerinde yıldızlarıyla yakamozlarıyla oynaştığım,
Yok şimdi yok oldu,yok oldu bilmem nerede oralar,
Kim bilir şimdi kimlerin dostu,
Kim bilir şimdi kimin sevdalısı o kıyılar,
Kime huzur veriyor, kime derdini anlatıyor sular,
Ya da kim derdini anlatıyor o yerde,
Gecelerindeki, bensiz mehtabıma,
Akşamlarındaki, dans eden yakamozlarına,
Kimler dans edip eğleniyor onlarla, Bensiz.
-II-
Onlar eğlenir ama benim içim öyle bir yanıyor ki,
Sormayın dostlar, sormayın dostlar,
Biliyorum kim gitmişse oralara,kimse onlar,
Onlar oralara benim kadar dost olamazlar,
Onlar benim kadar, arkadaşlık kuramaz oralarla,
Benim kadar derdini soramaz oraların,
Çünkü,çünkü,
Bendim sevdalısı, o yerlerin,
Ben sevda türküsü söyledim,akşamları kıyısında ufkuna mehtabına,
Ben yazdım güzelliğine dair şiirler,ben yazdım oranın,
Ben dinledim, kışın dalgalarının seslerini,
Ben besledim,lagos karagöz balıklarını,
Ben topladım yol bulamayan kaplumbağa yavrularını,
Dolunayda, ben koydum tuzlu suların koynuna.
Ben özledim, gitmek için hafta sonlarını,
Dalgalarının, şarkılarını,
Ben dinledim ben eşlik ettim şarkısına,
Çünkü sevdalıydım, suyuna havasına,
Dağına ormanına, memleketimdeki,
O istisna yerin.