A Yuksel Şanlıer - Sevdalısıydım O İstisna Yerin

-I-
Bir yer vardı,çok eskiden,
Dertlerimi döktüğüm,acılarımı paylaştığım,
Akşam vakti ufku, güneşin batışını seyredip huzur kucakladığım,
Gece vakti olunca, mehtap' ına doyamadığım,
Doya,doya mehtaba bakıp içimi boşaltıp ağladığım,
Yıldızlarla dolunayla dertleştiğim,
Sabahları,güneşin denizden doğuşunu izlediğim,
Bir yer vardı eskiden,

Bir yer ki,burası,
bir koy bir deniz kenarı bir orman
sadık yarim sevdam,
Çam kokan, yosun kokan,huzur kokan,
İşte bu yerdi, beni huzura kavuşturan,sevdamla buluşturan,
Acılarımı,sevdalarımı hayal edip paylaştığım,
Havasını soluyup, gecelerinde yıldızlarıyla yakamozlarıyla oynaştığım,
Yok şimdi yok,yok oldu çok uzakta oralar,
Kim bilir şimdi kimlerin dostu oldu,
Kim bilir şimdi kimin sevdalısı o kıyılar,
Kime huzur veriyor, kime derdini anlatıyor mavi sular,
Ya da kim derdini anlatıyor o yerde,
Gecelerindeki, bensiz mehtabına,
Akşamlarındaki, dans eden yakamozlarına, Kimler dans edip eğleniyor onlarla,
Bensiz.
-II-
Onlar eğlenir de, benim içim yanmaz mı sanki,
Yanar,yanar,
Sormayın dostlar, sormayın,
Biliyorum kim gitmişse oralara,kimse onlar,
Onlar oralara benim kadar dost olamazlar,
Onlar benim kadar, arkadaşlık kuramaz oralarla,
Benim kadar derdini soramaz oraların,
Çünkü,çünkü,
Bendim sevdalısı, o yerlerin,
Ben sevda türküsü söyledim,akşamları kıyısında ufkuna mehtabına,
Ben yazdım güzelliğine dair şiirler,ben yazdım oranın,
Ben dinledim, kışın dalga seslerini,
Ben besledim,lagos karagöz balıklarını,
Ben topladım yol bulamayan kaplumbağa yavrularını,
Dolunayda, ben koydum tuzlu suların koynuna.
Ben özledim, gitmek için hafta sonlarını,
Dalgalarının, şarkılarını,
Ben dinledim ben eşlik ettim şarkısına,
Çünkü sevdalıydım, suyuna havasına,
Dağına ormanına, memleketimdeki,
O istisna yerin.