A Yuksel Şanlıer - Öptüm Alnından.

Vardım pınara su içtim pınardan,
Bir güzel vardı, öp dedi şuramdan,
Açtı göğsünü ben şaşkın bakarken,
Göğsü açılırken, öptüm alnından.

Mosmor kızardı, o şaşırdığından,
Ve kaybolup gitti çeşme başından,
Şaşkın, şaşkın bakınca arkasından,
Ter ateş bastı, süzüldü alnımdan.

Dağ taş kızardı, kızıl suratımdan,
Şaştım ayrılırken çeşme başından,
Hayale dalarken, akşam yatarken,
Niye öptün dedim kızın alnından.

Bir sabi toydum, hemen ağlayan,
Aşktan söz edilse, hemen utanan, Anlamadım da, onu yan bakarken,
Oldum şaşırıp da, şaşkın bakınan.

Zülfünü sarkardı da, arkasından,
Ne güzel diye baktım arkasından,
Saksıda açmış konca al güllerden,
Takmış yakasına sarkar yakadan.

Yüksel' de yaşlar onun anısından,
Şayet geçersem, onun yakınından,
Tanır mı acep versem al güllerden,
Sağ mı o diye, sorarım durmadan.

A.Yüksel Şanlı er
29 Kasım 2009-11-20
Ankara