A Yuksel Şanlıer - O Anlatır,ben Anlatırdım.

Yaşamaz oldum,
aklım fikrim hayallerimde,
onlar'dı şimdi tek şey, beni hayata bağlayanlar,
gayrısı koskoca bir boş, koskoca bir yalan,
yalan oldu, yaşayacaklarım da,
ve kayboldu, geleceğe dair içimde ne varsa!
geleceğe dair kurduğum hayallerim,
vede, emellerim.

Yıl 1977 bir bahardı,
mevsimlerden,
ilk oyuncağım oldu da,
nasıl da uçmuştum, sevincimden,
akşam olur iş biter, biner giderdim,
sahildeki her zaman aynı güneşin battığı yere,
engin mavi sulara döner de yüzlerimi dalardım,
hayallere.
Ve o ak denizin mavisiyle boyardım geleceğe dair düşlerimi,
düşünü kurduğum emellerimi,
kızıl akşamın, kızılına boyanan ak deniz,
sevişirken,
yakamozlu, gecelerinde.

Gelirdi bazen, benim gibi hayal dolu biri,
şimdi o da bir hayal olan, yıllar var ki görmediğim, çok sevdiğim bir dost, bir sırdaş,
ve benim gibi, bir deniz sevdalısı,
arkadaş,
kendi arabasıyla da,
iki araba yan yana dururduk sahilde,
ve dertleşirdik,
sahilin, serin meltemiyle,
vede biz bize.



O anlatır, ben anlatırdım,
bazen unutulmayan anılardan, bazen eski sevdamızdan,
yalan oldu şimdi, ne onlar kaldı,
nede geleceğe dair hayal kurduğum, umutlardan,
emellerden.
Şimdi, kalabalıklarda,
yapayalnızım da,
ıslanırdır çok zaman, yorganım,
ve yastığım.

A.Yüksel Şanlı er
13 Aralık 2009-12-13
Ankara.