Ah neylesin bu gönlüm çok çekti âşk yüzünden.
Dert buldu her geçen gün,hep kordu yâr yüzünden,
Bilmezmisin be gönlüm, çıkmam senin sözünden,
Ah,ah deyip yanarken kül oldu âşk, neyim ben.
Mef û lü, fâ i lâ tün (Müs tef i lün, fe û lün))
A.Yüksel Şanlıer
09 Nisan 2009-04-09
Ankara