Mütefâ'ilün Mütefâ'ilün Mütefâ'ilün Mütefâ'ilün
Hayatın güzelliği kalmamışsa, gönülde kimlere gül verem,
Kara gözlü yar kara toprağında yatarsa kimlere yâr diyem.
Gidiverdi cancağızım çabukca medense şimdi nasıl gülem,
Hayalimde şimdi gönül verip cananım deyip de sevindiğim.
Baharımdı yaz gibi sımsıcak güneşimdi, kimlere of diyem,
Kaderim deyip dururum hayattaki yoldaşım seni sevmişem,
Bilesinki eş diye sevmişim yaşasamda kimseye yâr demem,
Hayalimde şimdi, gönül verip cananım deyip de sevdiğim.