A Yuksel Şanlıer - Kara Dut

Ağustos sıcağında tanıdım seni,
Kara dut boyalı yüzlerinle.
Dudakların dut karası, ellerin siyah,
yanakların güllerinle,
Görür görmez yüreğimde
Sen,
Gençlik rüzgarları estirmiştin,
güzelliğinle.

Yüreğimdeki ilk kıpırtıydın,
kalbimdeki sevinç çığlıklarıydın,
o gün sen.
Kara dudun siyah gölgesinde,
belki de, benim için bir umuttun.
sen.

Mehtap vaktiydi yüzlerin,
ürperen kalbim çırpınıp dururken. Ve su damlasıydı gözlerin.
Her şey daha dün gibi,
Hatırımda,
Sen anlamadın bilmedin
Duymadın içimdeki kıpırtıları,
karadut ağacından,
dut toplarken.

Ah kara kız ah,
sen cıvıl, cıvıldın taze gülken,
duramıyordun yerine, gönlümü fet ederken,
Yüreğimde hep vardır
Mutlaka kalmıştır bir tarafında sızı,
yıllar geçti daha çok yıllar geçse de,
Unutmam unutamam seni.

08 Eylül 2010-09-08
Antalya