A Yuksel Şanlıer - İlk Kitabım Alfabem

İlk, Kitabımdı,
Okuduğum Alfabem,
İlk Sayfasında, Kapağında Atatürk Resmi Olan,
İlk Öğrendiğimdi, O Atam,
Savaşlarda, Bir Kahraman,
Bize Sevgisiyle, Sözüyle Önder Olan,
Bizi, Düşmanlardan Kurtaran,
Bağımsız Ve Hür Yaşamayı Öğretip,
Bu Güzel Cumhuriyeti Kuran,
Anlatır Dururdu, İlk Okulumda Öğretmenim,
Ballandıra,Ballandıra,
Anlatırdı Hemde,
Meğer Çok Severmiş,
Öğretmenim.

Derdi,Evlatlarım,
Bir Zamanlar, İşgal Oldu Bu Güzel Vatan,
Paylaşıldı Memleket,Öldürüldü Çoluk Çocuk,
Irzına Geçildi,
Kahraman, Bacınla,
Köyde Kalan, Kahraman Anan.

Sonra Biri Çıktı, İçimizden,
Çakır Gözlü, Sarı Saçlı,
Çatık Kaşlı Ve Çelik Bakışlı,
Adı Mustafa Kemal'di,
Mustafa Kemal'di,Birmisiniz Dedi,
Öğretmenim.

Geçti Başı Boş Ordunun Başına,
Birlik Etti,Çerkesi Kürdü,Lazı Kim Varsa,
Top Tüfek Çaldı, Düşmanından,
Atölyeler Kurdu Mermi Silah İçin,
Birlik Oldu,Kim Varsa Eli Tüfek Tutan,
Geçti Cepheye,Mustafa Kemaldi Kumandan.
Sonra, Ya İtiklal Ya Ölüm Dedi,
O, Yüce Asker Yüce Kahraman.

Kan Gövdeyi, Götürdü,
Ve Şehit Düştü Cephelerde Binlerce Atan,
Sonra Kuruldu Yeniden Bu Güzel Vatan,
Derdi, Benim İlk Öğretmenim.

Doğruydu,
Çoğumuzun, Şehitti Dedesi,
Çoğumuz Öksüz Kaldık O Zaman,
Ama Kurtulmuşdu Vatan.
Dedi Öğretmenim.


Sonra Yine Anlattırdı Öğretmenim,
Derdi O Yıllarda,
Fakirlik Yokluk, Yokluk Diz Boyuydu,
Ama Mutluydu Dedi, O Yıllarda Her İnsan,
Kurtarılmıştı Vatan Ya Düşmanlardan,
Onun İçin, Mutluydu Her İnsan.
Derdi İlk Okuldaki Öğretmenim.

Düşünürüm,
Nasıl Zorluklarla, Kurulmuş Bu Cumhuriyet,
Nasıl Kazanılmış Bu Bağımsızlık,
Derim Ki Ona Uzanan Eller Kırılsın,
Oturup Düşünsün,Başı Elleri Arasında,
Desin Ki İyi Çıkmış, Aramızdan Bir Kurtaran.
ATATÜRK Gibi Bir Önder,
Bize Bu Günleri Yaşatan.
Sağ Olsun O Yüce Kahraman.

A.Yüksel Şanlıer
18 Nisan 2009-04-18
Ankara