Bir çocuk besledim içimde,
Adı, aşk olan...
Hayallerimle büyüttüm,
Yedirdim içirdim, delikanlı çağımda.
Şiirler yazdım adına.
Bestelendi,
Kimi şarkı oldu, kimi türkü,
Okundu dillerde.
Ve o şarkılar, türküler içinde,
Her gün, biraz daha büyüdü durdu,
Sevinçle, neşeyle.
Bahar oldu, kış oldu gönlümde,
Güneş oldu doğdu.
Seher vakti, karanlık aydınlanırken,
İçimi huzurla dolduran oldu...
Ne ümitler besledim onun için,
İçimde.
Büyüsün adam olsun,
İnsan olsun diye.
Ama o, büyüdü büyümesini de,
Ne beni tanır oldu, ne gelip hatır sorar oldu,
Adam yerine kurşun oldu, taş oldu,
Yüreğimde.