Huzur içinde onlar
Doksandört yıl geçti aradan,
Unutmadık,unutamadık,
Normal savaş değil de sıradan,
Geçemedi gemiler Çanakkale boğazından,
Gömüldüler birer birer sulara,
Yardım etti Türk'e,yüce yaradan.
Türk askeri cesurdu, ve azimliydi,
İman doluydu,yürekliydi,
Karşı koydu,direndi,
Geçit vermedi İngilize,Fransıza boğazdan.
Şaştı kaldı ingilizler, fransızlar,
Sandılar ki kolay geçilirdi boğazlar,
Tutmadı hesaplar,durdular düşündüler,
En yiğit askerlerini karaya sürdüler,
Geldiler Türk askeri ile boğaz boğaza,
Ve öldüler,öldürdüler binlercesi,
Ve yüzbinlercesi,öz vatanı için şehittiler.
Çarpıştı şehitlerim, cephede ilk tanıdığı,
Dost olup hal hatır sorduğu taa uzaklardan gelmiş,
Biçare Anzaklarla,
Güya cesurdu, korkususdu onlar,
Ne bilebilirdi ki,Türkler'in daha cesur olduğunu,
Zavallılar,
Bilse koşup gelir'miydi taa uzaklardan,
Türk'lerin kendi vatanlarını koruduğunu,
Çünkü en büyük askerdi,çünkü bizim asker,
Vede daha imanlıydı,
Ve vatanı için ölmeye çoktan hazırdı onlar,
Seve,seve savaşanlar..
Şaştılar Türk'e, olmadı alkışladılar,
Kimi geri döndü, Türkü'ün cesaretini anlattılar,
Kimi şehit oldu yattı şehitlerimizle,
Koyun koyuna.
Şimdi, huzur içinde onlar.