A Yuksel Şanlıer - Gidiyoruz Gizemli Yere

Ormanların içinde, uğul, uğul rüzgara,
Kapıldık gidiyoruz, gizemli yere doğru,
Kalbimize doğuyor, bir şeyler aldı yara,
Özgürlük aşığıydı uçamaz oldu kumru;

Yeşillenmiş dallara çiğler düşen güllere,
Böcekler sarar durur,& durur sevdiği yere,
Doyar onunla kuşlar, mil sürerde gözlere,
Gideriz biz yollarda, gizemli yere doğru;

Ağustosta gün olur, dağlarıma kar yağar,
Bilirim&çok görülmüş, kitaplar öyle yazar,
Konca veren gül ağlar, bahçede olur zarar,
Gideriz biz yollarda, gizemli yere doğru.;

Yağmur yağan ormana kalabalık yollara,
Taş yağar kurşun gibi, kanla boğulur yara,
Yeni açmış dal kurur, düşünce bir çamura, Gideriz biz yollarda, gizemli yere doğru;

Güneşini özleyen, uzun boylu ağaçların,
Boyu var gün görmemiş, görebilirse yarın,
Kalınlaşır çok gövde, bal verir o çamların,
Gideriz biz yollarda, gizemli yere doğru;

Yüksel yaşlıdır görmez, gitmeyecek o kışı,
Küçüksen sen görürsün, yaparsın sen alkışı,
Hele bir vakit geçsin gör sen de yağmur yaşı,
Görürsün Hanya Konya denen gizemli yeri.



A.Yüksel Şanlı er
28 Kasım 2010-11-28
Antalya.