A Yuksel Şanlıer - Doy Kara Toprak Doy

Yine rüzgar esti bir dal koptu dalımdan,
Anım oldu bir dal, dert dolu hayatımdan,
Bulut dolan gözler,sağanak yağdırırkan,
Doydu kara toprak, göz yaşlarım içinde.

Sabah seher vakti,titreyen yüreğimde,
Hüznün derdi vardı,ağlayan gözlerimde,
Bülbüller öterken, hüzünden güllerimde,
Vuslat tamam dedi,bu gün ağladığıma.

Her bir hatırası,gözümde canlanırken,
Dayanmazdı yürek,yaş olup dökülürken,
Hele omza konmuş, alıp götürülürken,
Göz yaşım sel oldu,bu gönül verdiğime.

Doy kara toprak doy,aldın birini daha,
Sen doysan da ona, emanetim Allah'a,
Vardık huzuruna,akşam gün batımına,
Doy kara toprak doy, aldın birini daha.