A Yuksel Şanlıer - Dost Tutmanın Kanunu

Sen, sen ol da her dostuna güvenme,
Dost bildiğin, seni harcar görürsün,
Gerçek bir dost buldum diye övünme,
Hırsız çıkar don gömlekle yürürsün.

Mazi olmuş, dostun dosta güveni,
Kimse sevmez, yüksek yerden düşeni,
Sevmez olmuş dost, dost diyen güleni,
Sense hala, hep kol kola yürürsün.

Sen, sen olda, hiç güvenme dostuna,
Hırsız çıkar, bir gün girer koynuna,
Ne var ne yok, çalar gör bak boyuna, Ve o gün sen bu nasıl bir dost dersin.

Düştünse sen, kimse uymaz sözüne,
Varsa mal mülk bakar amma gözüne,
Kimse bakmaz yaş damlayan yüzüne,
Önce dene, sonra sen dost diyesin.

Sen gel dinle ben şu Yüksel kulunu,
Çok bekledim, dost denenin yolunu,
Denemekmiş, dost demenin kanunu,
Önce dene, sonra dostum diyesin.