A Yuksel Şanlıer - Çınar Ve Dedem.

Bir çınar kadar yaşlı,
Bir o kadar, dertli,
Ve bir o kadar, üzgün,
Şimdi o, ağır başlı.

Çınara benzer alnı,
Elleri de, nasırlı,
Hala çınar, gibi sağ,
Ölmemiş yaşar yaşlı.

Ben bir tarihim der,
Seçmez ne bulursa yer,
Yediği, iki kaşık,
Boynuna, önlüğü serer,

Gün görmüş, gün geçirmiş,
Bir gün, gelmiş yeşermiş,
Fırtınada borada,
Kırılsa da, direnmiş.

Tarihe, tanık olmuş,
Hazan, gelince solmuş,
Sevinmiş, her baharda,
Dimdik, ayakta durmuş.

Sen çınar gibi dimdik,
Bizler, seni özledik,
Yine, yıllara diren,
Yaşlı çınarsın bildik.

Dalları, saçlar gibi,
Sarkar, gölgedir dibi,
Her gelen derman arar,
Sanki, yatırsın gibi.

Gölgendendir yorgun,
Yaşlanmış, ama olgun,
Küfretsen, aldırmazdır,
Hastadır, yüzü solgun.

Bir deşsen, bin ah eder,
Bakmazsan, küsüp gider,
Nazından, hiç geçilmez,
Kumarda, seni üter.
Öğüt verir, her derste,
Sana yapar, bir beste,
Rüzgar, saz çalınca,
Söyler aheste, aheste.

Dalları, keman teli,
Çalınca, dinlemeli,
Öyle güzel, çalar ki,
Rüzgarı, beklemeli.

Dedem, ona benzer,
Yaylaları var, anzer,
Her yediği bal kaymak,
Soğuk demez, gezer.

Mantar tutmuş, yüzü,
Sanki, dedemin gözü,
Çatır,çatır çatlamış,
Yine dururdur özü.

Ne fırtına, ne rüzgar,
Dayanır azar, azar,
Asırlarca, direnmiş,
Şimdi mi olur, nazar.

Çınara, yaslı dedem,
Yanında, açmış badem,
Burcu, burcu çiçeği,
Osmanlı, sırra kadem.

Tarih, acı bir sayfa,
Nerde, anlayan kafa,
Arar, hala eskiyi,
Oysa o çıktı rafa.

Oku, çınarı öğren,
Valla, olursun gözden,
Okumakla, o bitmez,
Dedem de, aynı özden.

Gördün ya, yaşlı çınar,
Kökünde, akar pınar,
Bir sen, bir de dedem içer,
Geçlerse yan, yan bakar.