A Yuksel Şanlıer - Bir Kez Öpücük Kondur,son Dudağıma

Söyleyin yaşamak mı bu benimkisi,
hani derler ya,ot gibi geldi ot gibi gidecek bu,
işte öyle bir şey,işte öyle bir şey benimkisi,
ne bir aşk var,ne bir seven var boş yok kalbimde bir şey,
zaman geçip gitmekte nerdeyse bitecek her şey,
içimde hala yok aşkım, ve bir güzelin sevgisi.

Çullanmış üzerime, olanca gücüyle acı bir hayat,
demez ki bu da bir insan bunun da var ihtiyacı olsa da sakat,
derler herkesler,ne gerek var bana olmaz murat,
oturur bu sözler içime, yüreğime,yüreğime acı,acı,
oysa bu sözler bana göre bayat mı bayat;
sevda arayan yüreğim yorgun da oysa ondan sakat

Bir yürek taşıyorum, ahaaa şuramda göğsümde,
bir de yanında yapayalnız kalp,
hislerim ayyuka çıkmış, haykırır durur içimde,
feryat ediyor, bana has mı bu kimsesiz sevdasız hayat,
neden güneş doğmuyor,neden yağmur yağmıyor üstüme,
gerçi güneş doğsa ne yazar,yağmur kar yağsa ne yazar,
başkasına yağmur olur gün olur benimkine taş,
basar,azar,azar.

Hayat çivi gibi oturur yüreğimde,saplanıp kalmış,
ucu paslı,yüreğimde bilseniz ne yaralar açmış, sevdam özümde bekler kimse beğenip almamış,
oysa kapım açık, ne giren var ne onu yoklayan,
kimse beğenmemiş,dönüp bir kez olsun bakmamış,
onu kendi halinde,yalnızlığında bırakmış.

Ben de taşıyorum bu kalbi, bu yüreği herkesler gibi,
öyleyse neden girmez biri, ne ki bunun sebebi,
kör mü gözlerim,tutmaz mı ellerim ben de insanım,bende! ! !
insanım be,insanım işte,
olsun benim de yarınlarım,sevda dolu anlarım,
gül koklatan dalında bülbül öten gül bir de bağım,

İsyanım hayata dair,ne kula ne Allah'a değil,
isyanım kadere,inanca da değil,
sen ey kader,yeter çık git artık hayatımdan,
yeter beni üzdüğün yeter,var git canımdan bıktırma beni,
doldurmuyorsun ne yüreğimi ne kalbimi,
hep acı keder yüklüyorsun sırtıma,
bir kez olsun güldür beni,acılar bana mübah değil,
bir kez gül koklat,
bir kez de öpücük kondur son dudağıma.

A.Yüksel Şanlıer
13 Haziran 2008-06-13