Belki bir akşam,
Islanırken yağmurlardan,
hatırına geleceğim.
Gözlerinden dökülen yaşlar karışacak,
saçlarından yüzlerine süzülen,
yağmur damlalarına.
Yalnızlığın acısını hissedeceksin içinde.
Hicran yaşayan yüreğinde;
Üşüyeceksin.
Ve birden buz keseceksin.
Düşüneceksin, derin, derin.
Geçmişin hayalinde,
kaybolup, gidecektir gözlerin.
Belki birkaç pişmanlık,
Belki buruk birkaç acı kaplayacaktır
buza kesmiş olan içini.
Ama yine de pişmanlık öne çıkacaktır,
beni düşündün mü?
Yürümeye, başlayacaksın.
Yerlerdeki çamurlara,
Yağan yağmurlara, aldırmadan;
Aklında hep ben olacağım yürürken.
kendini af etmeyeceksin.
Gözlerdeki yaşlar yağmur sularına,
karışıp yüzlerinden süzülürken;
Yüksel Şanlı er
10 Kasım 2010-11-10