Zülfikar Yapar Kaleli - Dil Etti Beni

Dil Etti Beni…

Sırrı hakikatin yârine vardım
Gönüller okşayan el etti beni
O cihanda birdi, elverdi yardım
Arısız, kovansız bal etti beni

Emir dedi, hissedilir, duyulur
Ölüm olsa yoluna baş koyulur
Sultan yasa yapar şeksiz uyulur
Söyleyeyim diye dil etti beni.

Ben nasıl kızarım, sözüm kızarır
Yüzüne bakınca yüzüm kızarır
Bülbül dala konar özüm kızarır
Muhabbet bağında gül etti beni

Bu yalan dünyanın ahvali yazık Ömür ki, üç eğri, dört doğru çizik
Bana gönül verdi ezik mi ezik
Düşkünler yurduna yol etti beni

Ardıç ağacının görkemi güzel
Nedir ki meyvesi, döker mi gazel?
Tepetakla eder görünmez bir el
Tutunayım diye dal etti beni

Vuslata yaklaşır insan an be an
Kâinatta zikir, en büyük nişan
Tek ülkü, tek rehber Resul-ü Zişan
Lâyık değil idim bol etti beni

Hem darda, hem zorda, darım genişim
Tırmandığım dardan olmaz inişim
Sensin yakarışım, sen serzenişim
Tabiîn gönlünce hâl etti beni.