Yakup Azbay - Eller Ve Çiçek

Bir çiçeğe uzandı
Çizgili elleriyle
Onu kendinin sandı
Dökülünce çiçekler
Çiçekler yere düştü
Düşürenleri bekler
Ve eller uzanırken
Çiçek sanki emekler

Ellerdeki benekler
Dokunur çiçeklere
Bilmez kaçıncı kere
Düşürülüşü yere
Belki hiç bilmeyecek
Düştüğünü bu çiçek
Bu çiçek bekleyecek
Eli ölünceye dek