Vicente Aleixandre - Aşk Şiiri

Seviyorum seni rüzgârın düşü,
Sen parmaklarımla birleşen, sen kuzeyin unuttuğu,
Yeryüzünün güzel sabahlarında baş aşağı
Gülümseme kolayken yağmurun güzelliğinden.
Ne hoştur bir ırmağın bağrında yolculuk etmek;
Gizini söyleyin bana açık gözlerinizin, ey dost balıklar,
Kendini denize savuran ve uzak gemilerin
Gövdesine destek veren bakışlarınızın gizini.
Sizi seviyorum yeryüzü gezginleri, siz ki su üstünde
Uyursunuz,
Size amerika'ya gidenler giysilerini aramaya,
Acı çıplaklarını kumsalda bırakıp
Geminin güvertesinden aydan bir ışın çeken insanlar.
Ne güzeldir yol almak umut içinde,
Nitelik değiştirmedi altınla gümüş,
Sıçrarlar dalgaların üstüne, pul pul sırtın üstüne Müzik ve düş getirirler en sarışın saçlara.
Bir ırmağın dibini izleyerek uzaklaşıyor isteğim
Parmaklarımın ucuyla tuttuğum sayısız kentlerden,
O kopkoyu, kara giyimli yığınlardan ki
Sırtıma damgaları çıkmış gibi bıraktım, uzakta.
Umuttur yeryüzü, yanaktır,
Sınırsız bir gözkapağıdır, içinde varolduğumu bildiğim.
Anımsıyor musun? Düşlere anahtar olduğum
Bir gece yeryüzü için doğdum ben, bütün ve kalan.
Balıklar, ağaçlar, taşlar, yürekler, madalyalar,
Sizin eşmerkezli dalgalarınızda, evet kımıldamadan yer
Değiştiriyorum,
Döne döne arıyorum ah merkez, ah merkez,
İlerliyorum, ey yeryüzü yolcuları, var olan gelecekten
Denizlerin çok ötesine, atan nabızlarımla.